Allerlaatste weekjes ZA: Plett, Hogsback & Knysna
Blijf op de hoogte en volg Dieuwke
08 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Hoi iedereen,
Hier mijn allerlaatste Zuid-Afrika blog, want afgelopen zondag ben ik weer heelhuids aangekomen in Nederland. Al met al heeft het even geduurd voordat deze blog geschreven en wel online stond, maar in de tussentijd was ik nog vrij druk met de laatste dingen van school, vakantie vieren & vooral van ZA genieten!
Even terug in de tijd: in mijn laatste blog vertelde ik dat we die komende dagen nog in Plettenberg Bay (Plett) zouden blijven. We kwamen op donderdagavond aan, hebben toen eigenlijk niet veel meer gedaan. Een beetje bijgekomen van de reis. Vrijdagochtend was onze eerste activiteit aan de beurt: we gingen een canopy tour doen. Dit was eigenlijk een soort van kabelbaan in het bos, waarvan we van boom naar boom zoefden (en ja, in zo’n soort tuigje). Er waren in totaal 9 ‘slides’ waarvan de langste 90m lang was en de hoogste 30m. Ondanks mijn hoogtevrees, was het best leuk en hebben we een leuke en gezellige ochtend gehad. Onderweg vertelde onze gids nog informatie over het bos, bepaalde bomen en planten en de omgeving. Zo vertelde hij dat Zuid-Afrika een nationale boom, vogel, vis heeft, en ga zo maar door. Nadat we alle slides gedaan hadden, werden we met een busje opgehaald en weer terug gebracht naar het hoofdgebouw. Daar wachtte een lunch op ons en kregen we een heus diploma voor het meedoen aan de canopy tour. Verder waren er tijdens de tocht foto’s en filmpjes gemaakt, en die werden getoond op een televisie, die we tijdens de lunch konden bekijken (en trouwens ook op DVD hebben). ’s Middags gingen we naar Nature’s Valley, waar we Janine en Annick tegenkwamen. We hebben daar met z’n 6’en gehiked en genoten van de prachtige natuur. Maar wij zouden ons niet zijn als we niet weer verkeerd zouden lopen, en dat gebeurde natuurlijk ook weer.. Dus in plaats van dat de hike 3 uur zou duren, hebben wij er 4 uurtjes van gemaakt en nog wat extra meters gemaakt (zie, heuvel op & af, wat uiteindelijk niet had gehoeven..). Dus toen we uiteindelijk bij de auto aankwamen hebben we dat maar gevierd en een ijsje gehaald.
Zaterdagochtend gingen we op safari in het Plettenberg Bay Game Reserve. Dit keer mochten we niet zelf rijden, en dus stapten we in de jeep van een gids. Onderweg hebben we zebra’s blesbokken, springbokken, herten, elanden, giraffen, nijlpaarden, wilde honden, cheeta’s, leeuwen en struisvogels gezien. Erg leuk!! Helaas hebben we geen neushoorn gezien, dus onze big 5 was nog steeds niet compleet, aangezien we dus de neushoorn en de luipaard nog in het wild moeten zien. Die middag was het heerlijk weer, en dus hebben we de hele middag op het terras gezeten met een drankje en hapje. Zondag was het weer tijd om terug te rijden naar Port Alfred, en aan onze allerlaatste schoolweek te beginnen. Maar voordat we terug gingen, ging Elisia eerst nog skydiven (HELD!). Liesa, Mandy en ik waren mee voor de mentale en fysieke steun, plus dat we de paparazzi uithingen (elke stap werd vastgelegd op foto & video). Maar het ‘skydive process’ ging allemaal super snel, en was vreemd genoeg een soort van lopende band werk (in de tijd dat Elisia in het tuigje gehesen werd, geïnformeerd was en in het vliegtuigje stapte, waren de volgende springers alweer gearriveerd en gebeurde hetzelfde precies weer). Verder zijn we die dag nog naar een markt in Port Elizabeth geweest (dit lag op de route) en hebben we daar nog even rond gekeken, en hier en daar nog wat souvenirs gekocht.
Maandag zijn we de hele dag met school bezig geweest, aangezien we nog een module opdracht, literatuur onderzoek en verslag af moesten maken voor vrijdag. Al met al zijn Liesa en ik van half tien ’s ochtends tot half 9 ’s avonds op school gebleven (en ja dit was echt even nodig, aangezien ik de weken ervoor het minimale aan school had gedaan, oeeps!!). Dinsdag was het Elisia haar verjaardag! Die ochtend vroeg ze of Liesa en ik mee wilden naar C’est La Vie, om daar ter gelegenheid van haar verjaardag te ontbijten. Maar, dit wisten wij de dag van tevoren al en het idee was om haar daar te verrassen. Ze was ook niet echt blij toen wij haar vertelden dat we al op school ontbeten hadden, en dus niet meegingen (wat de verrassing des te leuker maakte!). Ondertussen hadden we contact met Mandy (over wanneer ze klaar waren om te vertrekken, etc.) zodat Liesa en ik in de tussentijd ballonnen op konden hangen & de kaarsjes op haar brownie aan konden steken. En heel toevallig kwam Annick net op het goede moment nietsvermoedend haar was wegbrengen (meant to be?!) dus toen was het plaatje compleet. Dus toen Elisia dan ook binnenkwam was het allemaal een grote verrassing . Verder die dag zijn we nog druk met school bezig geweest, naar de schoonheidsspecialiste geweest en ’s avonds nog uiteten met z’n vijven bij Links.
En toen was het alweer woensdag! Die dag begon extra vroeg, aangezien we met de klas op fieldtrip naar Volkswagen in Port Elizabeth gingen. Dit werd ons echter dinsdagmiddag pas om half 5 verteld, dat we de volgende morgen om 6:45 klaar moesten staan (TIA!). Hierdoor konden Liesa en ik dus jammer genoeg niet meer voor de laatste keer naar de daycare, wat eigenlijk in onze planning stond. Maar goed, woensdagochtend zou er een ontbijt voor ons klaar staan (broodjes & wat fruit voor in het busje) alleen waren die natuurlijk nog niet klaar toen wij wilden vertrekken. Wat dan wel weer lief was, was dat onze lerares ons trakteerde op koffie en warme chocolademelk. In eerste instantie had ik gevraagd om thee, (op de automaat was ook een knopje met heet water, alleen bleken ze geen theezakjes te hebben). Handig en erg logisch, wel warm water hebben maar geen theezakjes.. Dus toen heb ik mijn bekertje heet water maar omgeruild voor een warme choco. Eenmaal aangekomen in PE begonnen we onze dag met een gastcollege over hoe IHRM zichtbaar is bij VW. Daarna moesten we even wachten (in een soort mini-VW museum-achtig iets) en daarna kregen we een rondleiding in een Volkswagen Beatle-treintje (zonder dak). Best interessant om te zien hoe zo’n auto nu gemaakt wordt (het begint met een stuk metaal, wat uiteindelijk de vorm krijgt van een deur, wat uiteindelijk een hele auto wordt. Na de tour in de fabriek zijn we met de klas nog PE in geweest en hebben we aan het strand nog in een restaurantje gegeten. ’s Avonds was het tijd voor onze allerlaatste keer ‘stappen’ bij Ferry’s & Snorts.
Donderdag overdag zijn we weer de hele dag met school bezig geweest, en hebben we alles afgemaakt. ’s Avonds zijn Liesa en ik nog met Naomi uiteten geweest voor haar verjaardag bij Links. Alleen net nadat we ons eten hadden gekregen viel het licht uit en was het dus weer tijd voor een oud en vertrouwd momentje loadshedding. Dus we hebben heel even in het donker gegeten (met kaarslicht, dat dan weer wel), wat toch ook een best bijzondere ervaring was! Maar na een tijdje ging het licht alweer aan, aangezien Links zelf generatoren heeft die ze tijdens de loadshedding gebruiken zodat ze dan wel stroom hebben. Nadat we met Naomi mee waren gelopen naar haar huis, hebben we thuis nog een filmpje gekeken met John. En toen ineens was het vrijdag, onze aller-allerlaatste schooldag in ZA. We hebben toen de eindpresentatie van onze module gehad, alle verslagen en dingen ingeleverd, even in het zonnetje gezeten en alvast begonnen met onze koffers in te pakken. ’s Avonds hadden we de farewell party bij Barmuda’s, maar voordat we daar heen gingen en ons klaar gingen maken was het weer loadshedding. Het zal toch eens niet! Maar eigenlijk hoorde dit er ook wel een beetje bij, voor ons laatste avondje uit in PA. We hebben echt een hele leuke en gezellige avond gehad daar.
Zaterdag ging alweer heel erg vroeg de wekker, omdat Liesa, Mandy, Laura en ik het weekend naar Hogsback zouden gaan. Elisia ging niet mee omdat ze dat weekend met haar ouders ging reizen en Annick kon niet mee vanwege toetsen op maandag. Toen we eenmaal alle spullen gepakt hadden, de auto opgehaald hadden, konden we die kant op . Ondanks dat de reis maar 2,5 uur duurde (en voor ons nu echt een eitje is, in vergelijking met Kaapstad e.d.) duurde het toch vrij lang, mede doordat we niet al te veel slaap hadden gehad, en dus gewoon vrij moe waren. Maar dat mocht de pret niet drukken! Toen we eenmaal in Hogsback waren gearriveerd, voelde het echt alsof we in een totaal ander land waren. Echt een heel apart gevoel, omdat het eigenlijk niet eens zo ver vanaf PA is. Maar de natuur en het landschap was weer totaal anders dan alles wat we tot dan toe gezien hadden, en ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar het voelde allemaal wat sprookjesachtig, mysterieus en zweverig aan. Ook was het erg koud, een medewerker van het hostel ‘Away with the Fairies’ waar we sliepen vertelde dat het die ochtend -4 °C was!! Die middag gelukkig niet meer, maar het waaide wel ontzettend hard en het was gewoon super koud. We hebben die middag geluncht/avond gegeten bij de ‘butterfly bistro’, wat echt een heel schattig tentje was. Zoals de naam het al zegt waren er overal vlinders (op de muur, op de menukaart, op tafel, etc.) en aangezien we die ochtend soort van gebruncht hadden op school was deze lunch gelijk ook ons avond eten (ook mede doordat de bediening niet echt snel was met bestellingen opnemen & het serveren van het eten). Verder hebben we die avond niet veel meer gedaan, omdat iedereen kapot was van de dag ervoor.
Zondagochtend begon de dag alweer vroeg, aangezien we van alles wilden doen omdat we de dag ervoor eigenlijk niks hadden gedaan. Laura en Liesa gingen die ochtend eerst paardrijden, en Mandy en ik zijn in de tussentijd boodschappen gaan doen in een supermarkt in een stadje verderop (half uurtje rijden). Om half 12 haalden we de anderen weer op en was het tijd om te mountainbiken. Tijdens de fietstocht vertelde onze gids van alles over de natuur, omgeving en hier en daar wat geschiedenis. Erg leuk om een keer te doen! Plus, het was fijn te weten dat ik na twee maanden nog steeds kon fietsen, en het niet verleerd ben. Na het mountainbiken gingen we abseilen (je hangt in een tuigje en laat jezelf met een touw zakken), van een 40m hoge klif naast een waterval, wat echt prachtig was! Ook al vond ik het doodeng, ik heb het wel gedaan en het was echt heel erg vet om een keer te doen. Na het abseilen was het tijd om terug te hiken naar ons hostel (aangezien het een pakket was, en wij naar de plek toe fietsten waar we gingen abseilen). Bij terugkomst bleek het weer loadshedding te zijn, en dus hebben we gedoucht met kaarslicht, wat ook weer een leuke ervaring was. Nadat de stroom het later weer deed, zijn we nog naar een restaurantje gelopen en daar gegeten. Maandagochtend hebben we eerst nog wat foto’s van de prachtige omgeving van het hostel gemaakt (buiten stond een bad die het gewoon deed, je kon er zelfs in badderen met heet water!, wat wij echter niet gedaan hebben), en daarna was het weer tijd om de tassen in te pakken en terug te rijden naar PA. Daar ging Laura ons verlaten, omdat zij nog een toets had, en Elisia voegde zich weer bij ons richting Tsitsikamma. Rond een uur of 6 kwamen we daar aan en die avond hebben we een paar potjes gepooled en nog een drankje gedronken.
Dinsdagochtend begon de dag een beetje stressy, omdat ik dacht dat ik mijn creditcard en rijbewijs kwijt was (wat ik achteraf niet kwijt of verloren was, aangezien het gewoon veilig onderin m’n koffer zat). Na het paniek momentje was het tijd om naar Tsitsikamma National Park te gaan (en ja, hier zijn we al een keer eerder geweest), maar dit keer gingen we een andere hike doen, namelijk de waterfall hike. Alleen was deze wel een stuk intensiever en zwaarder dan die van de vorige keer (suspencion bridge). Maar we hebben het toch maar weer gedaan, en uiteindelijk een mooie waterval gezien. Nadat we weer bij de auto waren aangekomen, hebben we daar buiten nog even wat gedronken (omdat het super lekker weer was en het uitzicht prachtig) en zijn daarna doorgereden naar Knysna, onze allerlaatste bestemming hier in ZA.
Woensdag waren de meningen wat verdeeld, qua wat te doen. Mandy was de dag ervoor gevallen, en had daardoor wat last van haar been en zag het daarom niet zitten om weer een keer te hiken, en dus ging ze samen met Liesa het centrum van Knysna in om te winkelen. Elisia en ik waren die nacht weer helemaal opgeladen en zijn daarom naar Wilderness gereden. Onderweg werden we nog door de politie aangehouden: ze gingen checken of alle autopapieren wel klopten. Nadat alles klopte mochten we verder rijden. We gingen weer hiken, maar dit was weer een totaal andere omgeving dan Tsitsikamma National Park. Tijdens de hike moesten we via een soort vlot naar de overkant, hier en daar wat bomen ontwijken, maar wat was het eindpunt mooi!! Een waterval omgeven door stenen en bergen, in een woord prachtig!! Hier hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten, wat foto’s gemaakt en wat gegeten en gedronken. Toen we terug kwamen bij ons appartement hadden Liesa en Mandy een verrassing voor ons: ze hadden cupcakes voor ons mee genomen! Namelijk Red Velvet en Oreo, en ik moet zeggen, die waren erg lekker! ’s Avonds hebben we alle foto’s en video’s die tot dan toe gemaakt waren uitgewisseld, film gekeken (Harry Potter) en gekletst. En toen was het alweer donderdag, onze laatste volledige dag van onze vakantie. Die ochtend reden we naar Plett, waar we een ‘Ocean Safari’ gingen doen. En dit was een ervaring op zich: op het strand konden we in een bootje stappen, wat later met een soort trekker de zee in gereden werd. Eenmaal in het water gingen we op zoek naar de walvissen. We hebben er een aantal gezien (of nou ja gezien, we zagen de rug, en hier en daar wat water dat omhoog gespoten werd). Verder kwamen we nog een paar zeehondjes tegen, die in zee aan het zwemmen waren. Maar het beste kwam nog: onze gids zei: ‘ik heb een super leuke verassing voor jullie’, ik dacht nog, wat zou het geweldig zijn om een dolfijn te zien, maar wat we zagen had ik niet kunnen bedenken. Opeens kwam er een gigantisch grote groep dolfijnen (de gids schatte dat het er 1000 waren) aangezwommen, en opeens zaten we er gewoon midden in! De gids vertelde dat dit de vierde keer was in 2015 dat dit gebeurde, en dat hij ook geen idee had waar ze vandaan kwamen en waar ze heen gingen. Maar dat was echt geweldig om mee te maken, overal waar we keken zwommen dolfijnen, en ze zwommen gewoon naast de boot, dus we konden het super goed zien allemaal. Echt een top ochtend! ’s Middags zijn we naar de ‘Knysna Heads’ gereden, wat een aantal rotsen zijn met een prachtig uitzicht. Verder hebben we daar nog even op een terrasje gezeten in het zonnetje. Later die middag zijn we nog naar Waterfront geweest, en daar nog even rond gelopen en de aller-aller-allerlaatste souvenirtjes gekocht.
Vrijdag ging de wekker alweer vroeg, en dat was het ook zeker waard. We hebben eerst 3 uurtjes gereden van Knysna naar PE, waar we onze allerlaatste safari gedaan hebben. En deze keer hebben we wel neushoorns gezien, zelfs een baby neushoorn! Al moet ik wel zeggen, dat er maar 1 neushoorn was die daadwerkelijk een hoorn op z’n neus had (de ranger vertelde dat het park ze er zelf af haalt, omdat anders stropers dit doen en de beesten om het ivoor dood maken). Verder hebben we nog een baby giraffe en buffel gezien, naast alle andere dieren. Een mooie afsluiting van een geweldige dag, week, maand & avontuur hier in Zuid-Afrika. Daarna was het dan ook echt tijd om voor de allerlaatste keer terug te rijden naar PA. Die middag hebben we de laatste dingen op school geregeld (vliegtickets geprint, handtekeningen geregeld die nodig waren om de borg van onze kamers terug te krijgen, etc.) en de auto terug gebracht. Eigenlijk had dat zaterdag pas gehoeven, maar aangezien we om 9 uur al moesten vertrekken richting het vliegveld hebben we dat die vrijdag maar gedaan. En maar goed ook! Mandy was die vrijdag haar camera kwijt, en ging zaterdagochtend dan ook terug naar Avis om te kijken of de camera nog in de auto lag. En wat bleek? Er waren gewoon 3 wielen van de auto gestolen.. (en ja, het hele wiel, de auto stond was op blokjes gezet) TIA! Dus wij waren heel erg gelukkig dat we de auto al ingeleverd hadden, en dit niet meer onder onze verantwoordelijkheid viel. Toen we die vrijdag terug kwamen van het auto-inleveren, deed de elektriciteit het weer eens niet. Toen Liesa dan ook op een gegeven moment ging kijken tot hoe laat de loadshedding ging duren, bleek dat het geen loadshedding was.. Iemand was blijkbaar weer ‘vergeten’ om de prepaid-elektriciteit opnieuw op te waarderen.. Dus de allerlaatste keer douchen was dan ook in het donker. TIA! Gelukkig was er daarna iemand van school naar de supermarkt geweest om stroom te kopen. Het is en blijft Afrika.. ’s Avonds zijn we nog met z’n vijven uiteten geweest bij Guido’s om ons avontuur nog goed af te sluiten.
En toen was het zaterdag, de dag waarop we Zuid-Afrika zouden verlaten. ’s Ochtends moesten we de laatste dingen nog regelen, (sleutels van onze kamer inleveren, borg terug krijgen) en om 9 uur stonden de Stenden busjes klaar om ons terug te brengen naar het vliegveld in PE. Rond elf uur kwamen we daar aan, en nadat we ingecheckt waren en onze bagage gedropt hadden, hebben we nog wat gedronken op het vliegveld. Om half 2 was onze eerste vlucht, en deze was erg relaxed: geen vertraging of moeilijkheden. We kwamen rond 15:00 uur aan in Johannesburg (Joburg) en moesten hier wachten tot 23:15, wanneer onze tweede en laatste vlucht zou zijn. En ondanks dat het erg lang lijkt, viel het reuze mee en waren die acht uren zomaar voorbij: we hebben de laatste foto’s en video’s uitgewisseld, afscheid genomen van Elisia en Annick (wiens vluchten al om 19:30 waren) en nog gegeten bij een restaurant met kai, een vriend van school, wie in Joburg vlakbij het vliegveld woonde en nog even langskwam om ons gedag te zeggen. En ook de tweede vlucht naar Amsterdam verliep prima: weer hadden we geen vertraging en hebben we geen last gehad van turbulentie of iets. Zondagochtend rond tien uur landden we in Amsterdam, en nadat we onze koffers van de bagage banden hadden gepakt was het dan echt tijd om naar huis te gaan. Wat misschien nog leuk is om te vertellen, is dat toen ik thuis kwam er nog een verrassing op me aan het wachten was. Ik zei nog tegen mijn vader, ‘hebben jullie een nieuwe fiets gekocht?’, toen op dat moment Rixt en Annette uit de deur gestormd kwamen! Wat bleek, ze hadden gewoon een surprise party voor me georganiseerd! Super lief, en ik had me dan ook geen beter thuis komen kunnen wensen.
Al met al heb ik echt een top tijd gehad in Zuid-Afrika, en ik ga het zeker missen!
xxx Dieuwke
Hier mijn allerlaatste Zuid-Afrika blog, want afgelopen zondag ben ik weer heelhuids aangekomen in Nederland. Al met al heeft het even geduurd voordat deze blog geschreven en wel online stond, maar in de tussentijd was ik nog vrij druk met de laatste dingen van school, vakantie vieren & vooral van ZA genieten!
Even terug in de tijd: in mijn laatste blog vertelde ik dat we die komende dagen nog in Plettenberg Bay (Plett) zouden blijven. We kwamen op donderdagavond aan, hebben toen eigenlijk niet veel meer gedaan. Een beetje bijgekomen van de reis. Vrijdagochtend was onze eerste activiteit aan de beurt: we gingen een canopy tour doen. Dit was eigenlijk een soort van kabelbaan in het bos, waarvan we van boom naar boom zoefden (en ja, in zo’n soort tuigje). Er waren in totaal 9 ‘slides’ waarvan de langste 90m lang was en de hoogste 30m. Ondanks mijn hoogtevrees, was het best leuk en hebben we een leuke en gezellige ochtend gehad. Onderweg vertelde onze gids nog informatie over het bos, bepaalde bomen en planten en de omgeving. Zo vertelde hij dat Zuid-Afrika een nationale boom, vogel, vis heeft, en ga zo maar door. Nadat we alle slides gedaan hadden, werden we met een busje opgehaald en weer terug gebracht naar het hoofdgebouw. Daar wachtte een lunch op ons en kregen we een heus diploma voor het meedoen aan de canopy tour. Verder waren er tijdens de tocht foto’s en filmpjes gemaakt, en die werden getoond op een televisie, die we tijdens de lunch konden bekijken (en trouwens ook op DVD hebben). ’s Middags gingen we naar Nature’s Valley, waar we Janine en Annick tegenkwamen. We hebben daar met z’n 6’en gehiked en genoten van de prachtige natuur. Maar wij zouden ons niet zijn als we niet weer verkeerd zouden lopen, en dat gebeurde natuurlijk ook weer.. Dus in plaats van dat de hike 3 uur zou duren, hebben wij er 4 uurtjes van gemaakt en nog wat extra meters gemaakt (zie, heuvel op & af, wat uiteindelijk niet had gehoeven..). Dus toen we uiteindelijk bij de auto aankwamen hebben we dat maar gevierd en een ijsje gehaald.
Zaterdagochtend gingen we op safari in het Plettenberg Bay Game Reserve. Dit keer mochten we niet zelf rijden, en dus stapten we in de jeep van een gids. Onderweg hebben we zebra’s blesbokken, springbokken, herten, elanden, giraffen, nijlpaarden, wilde honden, cheeta’s, leeuwen en struisvogels gezien. Erg leuk!! Helaas hebben we geen neushoorn gezien, dus onze big 5 was nog steeds niet compleet, aangezien we dus de neushoorn en de luipaard nog in het wild moeten zien. Die middag was het heerlijk weer, en dus hebben we de hele middag op het terras gezeten met een drankje en hapje. Zondag was het weer tijd om terug te rijden naar Port Alfred, en aan onze allerlaatste schoolweek te beginnen. Maar voordat we terug gingen, ging Elisia eerst nog skydiven (HELD!). Liesa, Mandy en ik waren mee voor de mentale en fysieke steun, plus dat we de paparazzi uithingen (elke stap werd vastgelegd op foto & video). Maar het ‘skydive process’ ging allemaal super snel, en was vreemd genoeg een soort van lopende band werk (in de tijd dat Elisia in het tuigje gehesen werd, geïnformeerd was en in het vliegtuigje stapte, waren de volgende springers alweer gearriveerd en gebeurde hetzelfde precies weer). Verder zijn we die dag nog naar een markt in Port Elizabeth geweest (dit lag op de route) en hebben we daar nog even rond gekeken, en hier en daar nog wat souvenirs gekocht.
Maandag zijn we de hele dag met school bezig geweest, aangezien we nog een module opdracht, literatuur onderzoek en verslag af moesten maken voor vrijdag. Al met al zijn Liesa en ik van half tien ’s ochtends tot half 9 ’s avonds op school gebleven (en ja dit was echt even nodig, aangezien ik de weken ervoor het minimale aan school had gedaan, oeeps!!). Dinsdag was het Elisia haar verjaardag! Die ochtend vroeg ze of Liesa en ik mee wilden naar C’est La Vie, om daar ter gelegenheid van haar verjaardag te ontbijten. Maar, dit wisten wij de dag van tevoren al en het idee was om haar daar te verrassen. Ze was ook niet echt blij toen wij haar vertelden dat we al op school ontbeten hadden, en dus niet meegingen (wat de verrassing des te leuker maakte!). Ondertussen hadden we contact met Mandy (over wanneer ze klaar waren om te vertrekken, etc.) zodat Liesa en ik in de tussentijd ballonnen op konden hangen & de kaarsjes op haar brownie aan konden steken. En heel toevallig kwam Annick net op het goede moment nietsvermoedend haar was wegbrengen (meant to be?!) dus toen was het plaatje compleet. Dus toen Elisia dan ook binnenkwam was het allemaal een grote verrassing . Verder die dag zijn we nog druk met school bezig geweest, naar de schoonheidsspecialiste geweest en ’s avonds nog uiteten met z’n vijven bij Links.
En toen was het alweer woensdag! Die dag begon extra vroeg, aangezien we met de klas op fieldtrip naar Volkswagen in Port Elizabeth gingen. Dit werd ons echter dinsdagmiddag pas om half 5 verteld, dat we de volgende morgen om 6:45 klaar moesten staan (TIA!). Hierdoor konden Liesa en ik dus jammer genoeg niet meer voor de laatste keer naar de daycare, wat eigenlijk in onze planning stond. Maar goed, woensdagochtend zou er een ontbijt voor ons klaar staan (broodjes & wat fruit voor in het busje) alleen waren die natuurlijk nog niet klaar toen wij wilden vertrekken. Wat dan wel weer lief was, was dat onze lerares ons trakteerde op koffie en warme chocolademelk. In eerste instantie had ik gevraagd om thee, (op de automaat was ook een knopje met heet water, alleen bleken ze geen theezakjes te hebben). Handig en erg logisch, wel warm water hebben maar geen theezakjes.. Dus toen heb ik mijn bekertje heet water maar omgeruild voor een warme choco. Eenmaal aangekomen in PE begonnen we onze dag met een gastcollege over hoe IHRM zichtbaar is bij VW. Daarna moesten we even wachten (in een soort mini-VW museum-achtig iets) en daarna kregen we een rondleiding in een Volkswagen Beatle-treintje (zonder dak). Best interessant om te zien hoe zo’n auto nu gemaakt wordt (het begint met een stuk metaal, wat uiteindelijk de vorm krijgt van een deur, wat uiteindelijk een hele auto wordt. Na de tour in de fabriek zijn we met de klas nog PE in geweest en hebben we aan het strand nog in een restaurantje gegeten. ’s Avonds was het tijd voor onze allerlaatste keer ‘stappen’ bij Ferry’s & Snorts.
Donderdag overdag zijn we weer de hele dag met school bezig geweest, en hebben we alles afgemaakt. ’s Avonds zijn Liesa en ik nog met Naomi uiteten geweest voor haar verjaardag bij Links. Alleen net nadat we ons eten hadden gekregen viel het licht uit en was het dus weer tijd voor een oud en vertrouwd momentje loadshedding. Dus we hebben heel even in het donker gegeten (met kaarslicht, dat dan weer wel), wat toch ook een best bijzondere ervaring was! Maar na een tijdje ging het licht alweer aan, aangezien Links zelf generatoren heeft die ze tijdens de loadshedding gebruiken zodat ze dan wel stroom hebben. Nadat we met Naomi mee waren gelopen naar haar huis, hebben we thuis nog een filmpje gekeken met John. En toen ineens was het vrijdag, onze aller-allerlaatste schooldag in ZA. We hebben toen de eindpresentatie van onze module gehad, alle verslagen en dingen ingeleverd, even in het zonnetje gezeten en alvast begonnen met onze koffers in te pakken. ’s Avonds hadden we de farewell party bij Barmuda’s, maar voordat we daar heen gingen en ons klaar gingen maken was het weer loadshedding. Het zal toch eens niet! Maar eigenlijk hoorde dit er ook wel een beetje bij, voor ons laatste avondje uit in PA. We hebben echt een hele leuke en gezellige avond gehad daar.
Zaterdag ging alweer heel erg vroeg de wekker, omdat Liesa, Mandy, Laura en ik het weekend naar Hogsback zouden gaan. Elisia ging niet mee omdat ze dat weekend met haar ouders ging reizen en Annick kon niet mee vanwege toetsen op maandag. Toen we eenmaal alle spullen gepakt hadden, de auto opgehaald hadden, konden we die kant op . Ondanks dat de reis maar 2,5 uur duurde (en voor ons nu echt een eitje is, in vergelijking met Kaapstad e.d.) duurde het toch vrij lang, mede doordat we niet al te veel slaap hadden gehad, en dus gewoon vrij moe waren. Maar dat mocht de pret niet drukken! Toen we eenmaal in Hogsback waren gearriveerd, voelde het echt alsof we in een totaal ander land waren. Echt een heel apart gevoel, omdat het eigenlijk niet eens zo ver vanaf PA is. Maar de natuur en het landschap was weer totaal anders dan alles wat we tot dan toe gezien hadden, en ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar het voelde allemaal wat sprookjesachtig, mysterieus en zweverig aan. Ook was het erg koud, een medewerker van het hostel ‘Away with the Fairies’ waar we sliepen vertelde dat het die ochtend -4 °C was!! Die middag gelukkig niet meer, maar het waaide wel ontzettend hard en het was gewoon super koud. We hebben die middag geluncht/avond gegeten bij de ‘butterfly bistro’, wat echt een heel schattig tentje was. Zoals de naam het al zegt waren er overal vlinders (op de muur, op de menukaart, op tafel, etc.) en aangezien we die ochtend soort van gebruncht hadden op school was deze lunch gelijk ook ons avond eten (ook mede doordat de bediening niet echt snel was met bestellingen opnemen & het serveren van het eten). Verder hebben we die avond niet veel meer gedaan, omdat iedereen kapot was van de dag ervoor.
Zondagochtend begon de dag alweer vroeg, aangezien we van alles wilden doen omdat we de dag ervoor eigenlijk niks hadden gedaan. Laura en Liesa gingen die ochtend eerst paardrijden, en Mandy en ik zijn in de tussentijd boodschappen gaan doen in een supermarkt in een stadje verderop (half uurtje rijden). Om half 12 haalden we de anderen weer op en was het tijd om te mountainbiken. Tijdens de fietstocht vertelde onze gids van alles over de natuur, omgeving en hier en daar wat geschiedenis. Erg leuk om een keer te doen! Plus, het was fijn te weten dat ik na twee maanden nog steeds kon fietsen, en het niet verleerd ben. Na het mountainbiken gingen we abseilen (je hangt in een tuigje en laat jezelf met een touw zakken), van een 40m hoge klif naast een waterval, wat echt prachtig was! Ook al vond ik het doodeng, ik heb het wel gedaan en het was echt heel erg vet om een keer te doen. Na het abseilen was het tijd om terug te hiken naar ons hostel (aangezien het een pakket was, en wij naar de plek toe fietsten waar we gingen abseilen). Bij terugkomst bleek het weer loadshedding te zijn, en dus hebben we gedoucht met kaarslicht, wat ook weer een leuke ervaring was. Nadat de stroom het later weer deed, zijn we nog naar een restaurantje gelopen en daar gegeten. Maandagochtend hebben we eerst nog wat foto’s van de prachtige omgeving van het hostel gemaakt (buiten stond een bad die het gewoon deed, je kon er zelfs in badderen met heet water!, wat wij echter niet gedaan hebben), en daarna was het weer tijd om de tassen in te pakken en terug te rijden naar PA. Daar ging Laura ons verlaten, omdat zij nog een toets had, en Elisia voegde zich weer bij ons richting Tsitsikamma. Rond een uur of 6 kwamen we daar aan en die avond hebben we een paar potjes gepooled en nog een drankje gedronken.
Dinsdagochtend begon de dag een beetje stressy, omdat ik dacht dat ik mijn creditcard en rijbewijs kwijt was (wat ik achteraf niet kwijt of verloren was, aangezien het gewoon veilig onderin m’n koffer zat). Na het paniek momentje was het tijd om naar Tsitsikamma National Park te gaan (en ja, hier zijn we al een keer eerder geweest), maar dit keer gingen we een andere hike doen, namelijk de waterfall hike. Alleen was deze wel een stuk intensiever en zwaarder dan die van de vorige keer (suspencion bridge). Maar we hebben het toch maar weer gedaan, en uiteindelijk een mooie waterval gezien. Nadat we weer bij de auto waren aangekomen, hebben we daar buiten nog even wat gedronken (omdat het super lekker weer was en het uitzicht prachtig) en zijn daarna doorgereden naar Knysna, onze allerlaatste bestemming hier in ZA.
Woensdag waren de meningen wat verdeeld, qua wat te doen. Mandy was de dag ervoor gevallen, en had daardoor wat last van haar been en zag het daarom niet zitten om weer een keer te hiken, en dus ging ze samen met Liesa het centrum van Knysna in om te winkelen. Elisia en ik waren die nacht weer helemaal opgeladen en zijn daarom naar Wilderness gereden. Onderweg werden we nog door de politie aangehouden: ze gingen checken of alle autopapieren wel klopten. Nadat alles klopte mochten we verder rijden. We gingen weer hiken, maar dit was weer een totaal andere omgeving dan Tsitsikamma National Park. Tijdens de hike moesten we via een soort vlot naar de overkant, hier en daar wat bomen ontwijken, maar wat was het eindpunt mooi!! Een waterval omgeven door stenen en bergen, in een woord prachtig!! Hier hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten, wat foto’s gemaakt en wat gegeten en gedronken. Toen we terug kwamen bij ons appartement hadden Liesa en Mandy een verrassing voor ons: ze hadden cupcakes voor ons mee genomen! Namelijk Red Velvet en Oreo, en ik moet zeggen, die waren erg lekker! ’s Avonds hebben we alle foto’s en video’s die tot dan toe gemaakt waren uitgewisseld, film gekeken (Harry Potter) en gekletst. En toen was het alweer donderdag, onze laatste volledige dag van onze vakantie. Die ochtend reden we naar Plett, waar we een ‘Ocean Safari’ gingen doen. En dit was een ervaring op zich: op het strand konden we in een bootje stappen, wat later met een soort trekker de zee in gereden werd. Eenmaal in het water gingen we op zoek naar de walvissen. We hebben er een aantal gezien (of nou ja gezien, we zagen de rug, en hier en daar wat water dat omhoog gespoten werd). Verder kwamen we nog een paar zeehondjes tegen, die in zee aan het zwemmen waren. Maar het beste kwam nog: onze gids zei: ‘ik heb een super leuke verassing voor jullie’, ik dacht nog, wat zou het geweldig zijn om een dolfijn te zien, maar wat we zagen had ik niet kunnen bedenken. Opeens kwam er een gigantisch grote groep dolfijnen (de gids schatte dat het er 1000 waren) aangezwommen, en opeens zaten we er gewoon midden in! De gids vertelde dat dit de vierde keer was in 2015 dat dit gebeurde, en dat hij ook geen idee had waar ze vandaan kwamen en waar ze heen gingen. Maar dat was echt geweldig om mee te maken, overal waar we keken zwommen dolfijnen, en ze zwommen gewoon naast de boot, dus we konden het super goed zien allemaal. Echt een top ochtend! ’s Middags zijn we naar de ‘Knysna Heads’ gereden, wat een aantal rotsen zijn met een prachtig uitzicht. Verder hebben we daar nog even op een terrasje gezeten in het zonnetje. Later die middag zijn we nog naar Waterfront geweest, en daar nog even rond gelopen en de aller-aller-allerlaatste souvenirtjes gekocht.
Vrijdag ging de wekker alweer vroeg, en dat was het ook zeker waard. We hebben eerst 3 uurtjes gereden van Knysna naar PE, waar we onze allerlaatste safari gedaan hebben. En deze keer hebben we wel neushoorns gezien, zelfs een baby neushoorn! Al moet ik wel zeggen, dat er maar 1 neushoorn was die daadwerkelijk een hoorn op z’n neus had (de ranger vertelde dat het park ze er zelf af haalt, omdat anders stropers dit doen en de beesten om het ivoor dood maken). Verder hebben we nog een baby giraffe en buffel gezien, naast alle andere dieren. Een mooie afsluiting van een geweldige dag, week, maand & avontuur hier in Zuid-Afrika. Daarna was het dan ook echt tijd om voor de allerlaatste keer terug te rijden naar PA. Die middag hebben we de laatste dingen op school geregeld (vliegtickets geprint, handtekeningen geregeld die nodig waren om de borg van onze kamers terug te krijgen, etc.) en de auto terug gebracht. Eigenlijk had dat zaterdag pas gehoeven, maar aangezien we om 9 uur al moesten vertrekken richting het vliegveld hebben we dat die vrijdag maar gedaan. En maar goed ook! Mandy was die vrijdag haar camera kwijt, en ging zaterdagochtend dan ook terug naar Avis om te kijken of de camera nog in de auto lag. En wat bleek? Er waren gewoon 3 wielen van de auto gestolen.. (en ja, het hele wiel, de auto stond was op blokjes gezet) TIA! Dus wij waren heel erg gelukkig dat we de auto al ingeleverd hadden, en dit niet meer onder onze verantwoordelijkheid viel. Toen we die vrijdag terug kwamen van het auto-inleveren, deed de elektriciteit het weer eens niet. Toen Liesa dan ook op een gegeven moment ging kijken tot hoe laat de loadshedding ging duren, bleek dat het geen loadshedding was.. Iemand was blijkbaar weer ‘vergeten’ om de prepaid-elektriciteit opnieuw op te waarderen.. Dus de allerlaatste keer douchen was dan ook in het donker. TIA! Gelukkig was er daarna iemand van school naar de supermarkt geweest om stroom te kopen. Het is en blijft Afrika.. ’s Avonds zijn we nog met z’n vijven uiteten geweest bij Guido’s om ons avontuur nog goed af te sluiten.
En toen was het zaterdag, de dag waarop we Zuid-Afrika zouden verlaten. ’s Ochtends moesten we de laatste dingen nog regelen, (sleutels van onze kamer inleveren, borg terug krijgen) en om 9 uur stonden de Stenden busjes klaar om ons terug te brengen naar het vliegveld in PE. Rond elf uur kwamen we daar aan, en nadat we ingecheckt waren en onze bagage gedropt hadden, hebben we nog wat gedronken op het vliegveld. Om half 2 was onze eerste vlucht, en deze was erg relaxed: geen vertraging of moeilijkheden. We kwamen rond 15:00 uur aan in Johannesburg (Joburg) en moesten hier wachten tot 23:15, wanneer onze tweede en laatste vlucht zou zijn. En ondanks dat het erg lang lijkt, viel het reuze mee en waren die acht uren zomaar voorbij: we hebben de laatste foto’s en video’s uitgewisseld, afscheid genomen van Elisia en Annick (wiens vluchten al om 19:30 waren) en nog gegeten bij een restaurant met kai, een vriend van school, wie in Joburg vlakbij het vliegveld woonde en nog even langskwam om ons gedag te zeggen. En ook de tweede vlucht naar Amsterdam verliep prima: weer hadden we geen vertraging en hebben we geen last gehad van turbulentie of iets. Zondagochtend rond tien uur landden we in Amsterdam, en nadat we onze koffers van de bagage banden hadden gepakt was het dan echt tijd om naar huis te gaan. Wat misschien nog leuk is om te vertellen, is dat toen ik thuis kwam er nog een verrassing op me aan het wachten was. Ik zei nog tegen mijn vader, ‘hebben jullie een nieuwe fiets gekocht?’, toen op dat moment Rixt en Annette uit de deur gestormd kwamen! Wat bleek, ze hadden gewoon een surprise party voor me georganiseerd! Super lief, en ik had me dan ook geen beter thuis komen kunnen wensen.
Al met al heb ik echt een top tijd gehad in Zuid-Afrika, en ik ga het zeker missen!
xxx Dieuwke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
