Township, Safari & East-London - Reisverslag uit Port Alfred, Zuid-Afrika van Dieuwke Vries - WaarBenJij.nu Township, Safari & East-London - Reisverslag uit Port Alfred, Zuid-Afrika van Dieuwke Vries - WaarBenJij.nu

Township, Safari & East-London

Blijf op de hoogte en volg Dieuwke

13 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Port Alfred

Mangwanani, oftewel goedemorgen!

Nee, dit is geen Xhosa of een van de andere talen van Zuid-Afrika, maar Shona! Een huisgenoot komt uit Zimbabwe en leert ons zo nu en dan wat woordjes in het Shona. Helaas gaan deze vaak het ene oor in en de andere weer uit, maar deze is blijven hangen, samen met ‘’tatenda’’ wat ‘bedankt’ betekent. Zo leer je elke dag weer nieuwe dingen hier!

De afgelopen week ben ik even aan het opletten geweest wat er hier allemaal anders is dan in Nederland. Als eerste het feit dat mensen hier alles wat ze doen, relaxed doen; ze lopen dus erg langzaaaam voor onze begrippen. Verder kijkt niemand er vanop als er salamanders op de muren zitten (deze moet je te vriend houden aangezien ze vliegjes, muggen en spinnen opeten), vogeltjes geregeld rond vliegen in de kantine (waar we dagelijks ontbijten, lunchen & avond eten) en dat olijven paars zijn in plaats van het gebruikelijke zwart of groen. Wat ik me eigenlijk al een poosje afvraag en waar ik nog geen antwoord op heb, is waarom er een deurbel aan de binnenkant van de kantine zit. Joost mag weten waarom! Een ander opvallend ding is dat theezakjes hier geen touwtje met een papiertje hebben om vast te houden: je moet letterlijk het zakje vasthouden en in het water dippen. Wat mij ook verraste was dat ze hier geen klapstoelen in het auditorium hebben maar draaistoelen. Het duurde even voordat ik begreep hoe die dingen werkten, aangezien je ze naar je toe moet trekken, en dan op hetzelfde moment er op moet gaan zitten. Wat helaas niet anders is dan in Nederland, is dat ik ook hier het doelwit ben van muggen. De eerste muggenbulten zijn namelijk al een feit en de teller staat inmiddels op 5..

Genoeg over de verschillen tussen Zuid-Afrika en Nederland, nu meer over mijn belevenissen van afgelopen week. De woensdag ochtend begon om 8.00 uur met een introductie lesje van onze minor. Later die dag hadden we nog een informatie les over de apartheid en geschiedenis van Zuid-Afrika (ZA), een lesje over cultuurverschillen en een introductie over de projecten waarmee Stenden hier in Port Alfred zoal mee bezig is. Zo hebben we geleerd dat ‘’shot’’ hetzelfde betekent als ‘’komt voor de bakker’’ en dat je het woord ‘’dop’’ kunt gebruiken wanneer je iets met alcohol bedoeld (bijv. alcoholist, drank, drankjes drinken etc.). In de laatste introductie van die dag werd verteld met wat voor community projecten Stenden bezig is, en dat als je het leuk vind je als vrijwilliger 1x in de week ergens je steentje kunt bijdragen. Na al deze informatie was het tijd voor onze allereerste braai (bbq) hier in ZA! Zoals alles hier, ging dit weer op z’n Afrikaans en werd het weer een TIA momentje! Want persoon A dacht dat persoon B het vlees zou regelen, en persoon B dacht dat persoon A dat zou doen. Uiteindelijk hebben we binnen in de kantine gegeten en laat onze eerste braai nog even op zich wachten. ’s Avonds zijn we naar Ferry’s gegaan, wat super gezellig was! Daarna zijn we nog naar de enige discotheek hier geweest ‘Snorts’! En dat was toch ook wel weer even een unieke ervaring. We gingen rond half 11 naar Snorts en samen met Liesa heb ik serieus (en ik overdrijf niet) een uur bij de bar gestaan om een drankje te bestellen. Wat dan wel weer leuk was, was dat ‘’Vrouwkes’’ gedraaid werd door de plaatselijke DJ! Na een halfuurtje dansen gingen de lichten helaas alweer aan en was het tijd om naar huis te gaan. Buiten was er nog de mogelijkheid om nog even te snacken, alleen is dit niet de FEBO zoals we in het in NL gewend zijn: er stond 1 schottelbraai met een stuk of tien worstjes erop. Dus het snacken heb ik maar aan me voorbij laten gaan.

De volgende dag ging om 7 uur alweer de wekker en was het dan ook tijd voor onze allereerste echte lessen. ’s Middags was het tijd voor de township tour, zoals het genoemd werd. Van tevoren had ik geen idee wat ik kon verwachten, dus ik stapte dan ook ‘blanco’ in het busje van Big Mac, wie onze chauffeur was en ons er naar toe bracht. We bezochten de township ‘Nemato’ die de woonplaats is van meer dan 19.000 mensen, en ongeveer 15 minuten rijden is vanaf de campus hier. Tijdens de tour bezochten we een project van Stenden, waar computer cursussen gegeven worden aan de lokale bewoners en een kleine kinderopvang. Wat me opviel was dat er grote verschillen tussen de huizen zaten: sommige zagen er gewoon prima uit (deur, ramen, dak, garage, auto), terwijl de buurman in een krot van golfplaten en resthout woont dat bijna van ellende uit elkaar valt. Maar toch was het anders dan verwacht, want er waren verharde wegen en de kinderen liepen er in netjes uitziende schooluniformen en sommigen zelfs met (smart)phones in de hand. Van tevoren was ik me al bewust dat Zuid-Afrika een land van uitersten is, maar dit werd nog maar een keer duidelijk toen we op de terugweg langs een vuilnisbelt reden. Sowieso de hoeveelheid afval en troep was indrukwekkend om te zien, maar het feit dat daar mensen leven en met die troep hun dagelijkse kost verdienen was erg triest. Natuurlijk heb ik zulke beelden op televisie of internet gezien, maar dat is niet te vergelijken met het gevoel dat je krijgt als je dat dan in levende lijve ziet. Ook dit is Zuid-Afrika en het heeft me dan ook weer met beide voeten op de grond gezet dat ik dankbaar moet zijn voor het leven dat ik in Nederland mag leiden. Dit klinkt misschien allemaal wat overdreven, maar als je daar geweest bent dan verandert er toch iets van je kijk op het leven. Na de township tour hadden we weekend: eigenlijk stond er vrijdag nog 1 les in de planning, maar die ging niet door. TIA!

Vrijdag , zaterdag & zondag
We begonnen de dag fanatiek: na het ontbijten gingen we nog even bezig voor school. Om 1 uur was het dan eindelijk zover! Ons allereerste weekendje weg! In plaats van Port Elizabeth ging de reis naar East-London, wat ongeveer iets meer dan twee uur rijden was vanaf Port Alfred. Onderweg zagen we pas echt hoe Zuid-Afrika er uitziet: prachtige bergen en veel groen. Maar ook hier her en der zeer armoedige huisjes. Toen we bij ons appartement aankwamen bleek dat we hem eigenlijk pas vanaf zaterdag gehuurd hadden en dus verkeer d geboekt hadden. Handig! Gelukkig was het nog vrij en deed de eigenaresse verder niet moeilijk. Het appartement was echt boven verwachting en super groot. We hadden we een on-demand film kanaal op de televisie (net zoals film1) en dat was niet verkeerd. Voordat ik ging slapen die avond, wilde ik nog even douchen, alleen ging dit niet zoals geplant. De doucheknop (om het water aan te zetten) viel ineens van de muur! Daar stond ik dan, proberen het stromende water dat uit de muur kwam te stoppen (wat natuurlijk niet lukte). Een echt TIA momentje dus weer! Gelukkig waren de anderen nog wakker, en nadat ik ze geroepen had, gingen we om de beurt het water tegenhouden (proberen om de doucheknop weer in de muur te drukken zodat het water er niet uit stroomde). Gelukkig kwam een reparateur vrij snel (na dertig minuutjes ongeveer) en kon hij het probleem verhelpen. Al met al kreeg onze avond weer een verrassende wending.

De volgende ochtend was het zover, onze allereerste safari stond op het programma! Op aanraden van de eigenaresse van het appartement gingen we richting het ‘’Inkwenkwezi private game reserve’’. Na ongeveer een halfuurtje rijden kwamen we bij het park aan. Toen we de oprit opreden zei ik ‘’kijk een paard’’, maar toen we dichterbij kwamen, bleek dat dit geen gewoon paard was, maar een echte zebra! We hebben toen echt even dubbel gelegen van het lachen, aangezien we dus een zebra aanzagen voor een paard. Eenmaal aangekomen, waren de medewerkers van Inkwenkwezi super aardig en na wat onderhandelen van Elisia (‘do you have student discount?’) kregen we 100 rand korting plus een ‘cheeta interaction’ bij de prijs inbegrepen. Weer een lesje, probeer altijd te onderhandelen . Na een halfuurtje wachten hadden kon de cheeta interaction beginnen. Toen we bij de drie cheeta’s aankwamen lagen ze om het zo maar te zeggen te ‘’chillen’’ in het zonnetje. Maar wat zijn die beesten groot zeg! Brandon (zoals onze safari-gids heette) vertelde dat de moeder van de dieren toen ze net drie dagen oud waren, was dood gemaakt door een leeuw, en dat het park ze sinds toen verzorgde. Maar, dat het plan was om ze binnenkort vrij te laten in het reservaat. Na wat informatie over de cheeta’s (wat we wel en niet moesten doen, interessante weetjes, etc.) was het tijd om ze te aaien. De beesten voelden best ruw aan, maar als je ze op de juiste manier aaide, begonnen ze zelfs te spinnen net als een kat, echt heel grappig! Ook mochten we met de dieren op de foto (zoals jullie vast gezien hebben op Facebook).

Toen we weer terug bij de receptie waren, en na een halfuurtje wachten, kon de safari dan toch echt beginnen! We zaten in een Jeep en dat ging er soms toch best ruig aan toe, aangezien de paden niet overal even vlak waren. Onderweg hebben impala’s, giraffen, zebra’s en struisvogels gezien. Na een tijdje rijden was het tijd voor de leeuwen ( die liepen in een ander deel van het park omdat ze anders alle andere dieren op zouden eten). Wat was dat vet om te zien, ze liepen gewoon rustig langs onze auto en daardoor konden we ze dus van erg dichtbij zien! Toen we een stukje reden, ging een leeuw midden op de weg zitten, en daarna toen we recht voor haar stonden met de auto, liep ze voor ons, alsof ze ons iets wilde laten zien, en dat klopte ook nog! Het bleek dat op een of andere manier, twee welpjes buiten het hek waren gekomen, en dus niet meer bij hun moeder konden komen. Brandon ging meteen met z’n baas bellen om het door te geven, dus alweer een verrassende wending die dag. Na de safari zijn we weer terug gereden naar ons appartment. Die avond hebben we pannekoeken gebakken (even weer gewoon Nederlands eten, alhoewel het eten hier in ZA best prima is) en nog film gekeken.

Zondag ochtend zijn we eerst nog naar het Lion Park geweest, alleen viel dit nogal tegen. Er waren leeuwen, tijgers, een hyena en een cheeta, alleen zaten deze opgesloten in kleine hokken. Ook liepen ze steeds heen en weer, en ze zagen er gewoon niet zo happy uit. Wat wel nog leuk was, was dat we jonge leeuwtjes mochten aaien! Ook deze beestjes hun vacht is toch ruwer dan dat je denkt, maar wel weer een unieke ervaring! Verder hebben we mega grote schilpadden gezien, een mini krokodil en een aantal lama’s. Ook waren er in het Lion Park veel loslopende konijnen, pauwen, kalkoenen. Nadat we het allemaal wel bekeken hadden, was het tijd om naar huis te gaan. Het idee was om nu een iets langere route door het binnenland van Zuid-Afrika te doen, in plaats van de kustroute van de heenweg. Helaas pakte dit niet goed uit: op een gegeven moment kwamen we bij een onverharde zandweg uit, toch besloten we om maar door te rijden, maar toen ineens deed de stuurbekrachtiging het niet meer en begon het olielampje te branden! Daar stonden we dan, 5 meiden in een toyota carola zonder stuurbekrachtiging en met te weinig olie in de middle of nowhere! TIA TIA TIA! Gelukkig na een keer de auto aan en uit te hebben gedaan deed alles het weer! Halelujah! We zijn toen gauw omgekeerd en weer naar de verharde (snel)weg gereden. Al met al hebben we ongeveer 4 uur in de auto gezeten.. Weer een lesje voor de volgende keer: gewoon altijd de kortste en beste route nemen, en niet eigenwijs een andere route nemen. Onderweg zijn we weer van alles tegen gekomen, zo liepen er gewoon geiten, koeien en ezels op de weg! Dus je moest echt goed opletten waar je reed, want die beesten bleven gewoon staan en waren niet van plan om door te lopen. Ook, toen we op een rotonde de afslag wilden nemen, hield de weg ineens op! Dat was dus even flink de rem intrappen, aangezien het op een soort helling naar beneden was. Het is en blijft Afrika, dus altijd blijven opletten hier! Toen we eenmaal heelhuids aankwamen in Port Alfred, hebben we op school avond gegeten en zijn we ’s avonds nog even met school bezig geweest.

Jeetje, als ik alles nu even terug lees is het toch wel een heel verhaal.. Al met al heb ik het enorm naar m’n zin hier! En ondanks dat alles hier op z’n Afrikaans gaat, gaat de tijd echt super snel! Ik ga trouwens proberen om van de week even foto's op Facebook te zetten.

Tot snel! xx

  • 13 Mei 2015 - 08:53

    Bokje:

    hoi Dieuwke
    wat een avonturen en wat mooi dat de tijd vliegt want dat betekent dat jullie het reuze naar je zin hebben
    wij genieten hier ook van het mooie weer wat we de afgelopen dagen hebben gehad
    groetjes en tot horens

  • 13 Mei 2015 - 09:15

    Jesse:

    Leuk om ook te lezen hoe het daar in Port Alfred gaat! Wij willen misschien ook naar East London, laat maar even weten wat daar verder allemaal nog te doen is :)

  • 13 Mei 2015 - 10:25

    Fenna:

    Het lijkt me cool om in een jeep te rijden.
    Leuk voor jou.
    Ik ga vandaag naar het planetarium met murk.
    Doei van fenna.

  • 13 Mei 2015 - 17:56

    Meline:

    Weer een leuk verhaal dieuwke! En wat een avonturen al. Nu op naar de volgende avonturen en tia's! Groetjes Meline

  • 13 Mei 2015 - 21:13

    Maaike:

    he dieuwke, wat fantastisch leuk om jouw verhaal te lezen! Super wat je allemaal ziet.
    Wat een goede keus om naar Afrika te gaan.
    Veel plezier! Liefs Maaike

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Dieuwke

De komende 10 weken volg ik de minor International HRM voor mijn studie in Zuid-Afrika

Actief sinds 30 April 2015
Verslag gelezen: 257
Totaal aantal bezoekers 3206

Voorgaande reizen:

01 Mei 2015 - 05 Juli 2015

Zuid-Afrika

Landen bezocht: